z Peronówki - Czechoslovakian Wolfdog - Czechosłowacki wilczak - Československý vlčak - Tschechoslowakischer Wolfhund

O wypadzie do Wrocławia już było. Więc może kilka słów o dalszej części podróży...

Co do wyników wystawy w Ostravie to trzeba powiedzieć, że Balrog dostał odpowiednie, diabelskie imię - wszystkim jego konkurentom przytrafiają się dziwne rzeczy. Albo nie są w stanie dojechać. Albo jeśli już są na wystawie to zawsze coś się im przytrafi. A Balrog tylko stoi z zerka na wszystkich wzrokiem niewiniątka.

Wreszcie zakończyło się ganianie, które dla nas rozpoczęło się pod koniec lipca... Można zrobić kilka podsumowań... Nadrobić pisanie artykułów....

Co do klubówki, to zrobiła się nam ładna stawka - na ringu stawiło się w sumie 12 wilczaków. Miejmy nadzieję, że za rok jeszcze przybędzie nam kilka psiaków... I ja tę wystawę długo zapamiętam - zawsze krytykowałam wystawianie psów strachliwych, no i wreszcie mogłam się poczuć w skórze ich właścicieli... A to za sprawą obu naszych psiaków "z odzysku".

W piątek wieczorem odebraliśmy książeczki i ruszyliśmy do Nitry. W sobotę rano - oczywiście wystawa. Wzięliśmy sobie 1.5 godziny zapasu, ale okazało się za mało. Najpierw wielki korek przed wjazdem, bo kierowcy nie mogli się zdecydować, czy są dwa pasy, czy jeden, czy stoimy na prawej, czy lewej stronie drogi. Na wystawie parkowanie bez kłopotu, ale zaczęło się, gdy trzeba było znaleźć sekretariat, aby zapłacić i dostać numerki.

Po zwiedzaniu wszystkich hal wreszcie jest!

Oczywiście wbrew wszelkiej logice (jak zwykle), bez względu na radiowe prognozy zadecydowaliśmy, że jedziemy. Zima dorwała nas już kilkadziesiąt km od domu - drogi zasypane śniegiem. Z czasem było jeszcze gorzej. Nawet dotarcie do autostrady w Czechach nic nie pomogło - na całej drodze zalegał śnieg i nie było mowy, by jechać szybciej niż 40-50 km/h. Polepszyło się dopiero koło Pragi, ale i tak jazdę utrudniał padający czasem śnieg.

...i się chwalimy....

Merry Bell wylądowała na pierwszym miejscu - chodzi teraz dumna... I ma się z czego cieszyć, bo nadal nie wiem, czy sędziując wybrałabym ją czy Nemesis. Musiała się chyba ładnie zaprezentować...

Wszystko zaczęło się.....

...odkryłam nową metodę szkolenia. Nazywa się "na sukę w ciąży" lub "na suke myślącą, że jest w ciąży".

Potrzebna jest suka (w ciąży - sztuk 1), przewodnik psa (szt. 1) i smycz (szt. 1)

Oj, my też mamy co wspominać z placu szkoleniowego....

Na jednym z kursów mieliśmy w grupie dobermana. Pies był spoko, ale cięty na inne samce jak diabli - typowy książkowy "dominant". Do tego właściciela miał "kochaniutkiego": piesek chodził bez kagańca, bo go "obcierał" (sporo szczekał, więc najlepszy byłby dla niego kaganiec "szczekacz", ale u nas nie ma szans go dostać). Któregoś razu olał przywołanie i ruszył do Boltona.

Coraz więcej psów tej rasy szkolone jest na psy ratownicze. Czy to odpowiedni wybór? Czy wilczak może być dobrym ratownikiem? Które z cech są najbardziej przydatne?

Co do ratownictwa to CzW mają wiele plusów. Niewiele ras jest w stanie im dotrzymać kroku jeśli chodzi o wytrzymałość. Rasa była przez te wszystkie lata selekcjonowana z naciskiem na węch i tropienie - Hartl mówił, że wyniki przeszły najśmielsze oczekiwania i ze szkolonych owczarków niemieckich jedynie 30% uzyskiwało doskonałe wyniki, podczas gdy do pracy węchowej nadawało się nawet 80% populacji CzW.

Na wystawę zgłoszono 7 wilczaków - w tym 2 z Czech.

Wystawa (teoretycznie) zamykająca polski sezon wystawowy już za nami. Mam nadzieję, że przyszły rok powita nas jeszcze większą ilością wystawianych czeweczek - jest jeszcze tyle nieobstawionych wystaw, tyle niezarezerwowanych pucharów i tyle medali, które mogłbyby się zmarnować...