Ta wystawa była wyjątkowa. A to z wielu powodów. Dlatego, że odbyła się w kraju pochodzenia rasy. Dlatego, że odbyła się w Bratysławie, niedaleko której przed laty mieściła się siedziba bratysławkiego oddziału straży granicznej, który z krzyżówek wilka i owczarka tworzył czechosłowackie wilczaki, jakie znamy dziś. Dlatego, że sędziowała słowacka sędzina (Soňa Bognárová), więc nie trzeba było się obawiać (jak to bywa niestety na wielu wystawach światowych, czy europejskich), że zwycięstwo przypadnie psu, który wilczaka przypomina jedynie rodowodem.

Jak co roku nie opuścilismy żadnej ważnej wystawy czechosłowackich wilczaków. Zakończeniem sezonu w Czechach była Specialna Wystawa Czechosłowackich Wilczaków w Zbraslavi koło Brna. I tym razem nie zostaliśmy niezauważeni....

JOLLY z Molu Es wygrała klasę championów, a końcowe porównanie przegrała wyłącznie ze zwyciężczynią rasy:

Europejska wystawa czechosłowackich wilczaków organizowana przez Słowacki Klub Hodowców Czechosłowackich Wilczaków co roku w Nitrze na stałe wpisała się do kalendarza wystawowego. W każdym razie do naszego. W tym roku zebraliśmy cały busik chętnych, ale w ostatniej chwili musieliśmy ruszyć bez dwóch piesków. Na szczęście na tym nasz pech się zakończył (pomijając problemy z autem w drodze powrotnej).

Dortmund był drugą pozycją na naszej trasie w ten weekend. Po przeżyciach z Roudnicy, na miejsce dotarliśmy umęczeni, ale gotowi na nowe zaskoczenia. Były, ale niekoniecznie tak miłe jak dzień wcześniej. Na 'dzień dobry' pojawił się chaos - oczekiwaliśmy niemieckiego Ordnung'u i wszystkiego zapiętego na ostatni guzik, a powitał nas ponad godzinny korek.

Obecność na klubowej wystawie CzW weszła nam w nawyk. Mimo, że w tym roku jej termin nie był wybrany najszęśliwiej, bo kolidował ze światową wystawą psów w Dortmundzie, postanowiliśmy uczynić zadość tradycji. W trochę zmienionym składzie (Bolton musiał zostać w domu, zaś na jego miejsce wskoczyły Fany i Amber wraz z właścicielkami) stawiliśmy się w Roudnicy już w piątek późnym wieczorem.

Krajową wystawę psów w Ostravie darzymy sporym sentymentem. Mimo, że jest to dosyć daleko od nas, to jednak co roku staramy się na niej pokazać. Nie tylko dlatego, że w tym czasie nie ma innych wystaw, nie tylko dlatego, że po zimowym lenistwie chciałoby się coś zrobić. Ale głównie ze względu na spokojny klimat tej wystawy.

Wystawowy sezon "wilczakowy" tradycyjnie kończy już Europejska Wystawa Czechosłowackiego Wilczaka w Nitrze. W tym roku w pełni zasłużyła sobie na ten przydomek: przyjechało 50 psów ze Słowacji, Czech, Polski, Węgier, Włoch, Niemiec, Holandii i Słowenii. Trudna rola oceny wszystkich psów przypadła panu Oskarowi Dórze, co było dla nas oczywistą zachętą do zgłoszenia się - bardzo chceliśmy zobaczyć i tego słowackiego sędziego przy pracy.

Tradycyjnie już po zakończeniu letniego obozu treningowego odbyła się w Lázně Bělohrad specjalna wystawa czechosłowackich wilczaków. Była ona dla nas tym bardziej interesująca, że sędziować miał na niej Jindřich Jedlička - długoletni hodowca tej rasy. Mimo częstych odwiedzin na czeskich wystawach ani razu nie mieliśmy okazji być przez niego oceniani. Zapowiadało się więc interesująco....

W niedzielę rano odbyła się jedna z ciekawszych chyba wystaw CzW. Co różni ją od innych imprez tego typu? Głównie zasady. Nie ma tu podziału na klasy, wszystkie osobniki dzielone są jedynie według płci.

W dniach 01-02.06.2002 dwa niemieckie kluby: "Interessengemeinschaft Saarlos-Wolhond-Freunde-Deutschland" i "Interessengemeinschaft für Tschechoslowakische Wolfshunde", zorganizowały 7. już specjalną wystawę czechosłowackich wilczaków i saarlosów, połączoną ze spotkaniem właścicieli i przyjaciół tych ras.

Do miasteczka Zirndorf przyjechaliśmy w sobotę, 01.06.2002 o 10:00. Bardzo pomógł nam opis trasy oraz na końcu specjalne oznaczenia dojazdu - na miejsce